засадзі́ць
1. ánpflanzen vt, bepflánzen vt (чым-н. mit D);
2. (усадзіць, убіць) hinéintreiben* vt, hinéinschlagen* vt;
засадзі́ць стрэ́мку ў па́лец sich (D) éinen Splítter in den Fínger éinreißen*;
3. (за работу і г. д.) an die Árbeit sétzen, j-n árbeiten lássen*;
4. разм. (куды-н.):
засадзі́ць у турму́ ins Gefängnis stécken; éinsperren vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
bepflánzen
vt (mit D) засадзі́ць, абсадзі́ць (раслінамі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áufbrummen
1.
vi забурча́ць; зараўці́
2.
vt разм.
j-m eins ~ — усы́паць каму́-н.
j-m éine Gefängnisstrafe ~ — засадзі́ць каго́-н. у турму́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)