запіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны; зак.

1. што. Адзначыць пісьмова для памяці.

З. лекцыю.

2. каго-што. Нанесці (голас, музыку і пад.) на плёнку з дапамогай спецыяльнага апарата.

З. на плёнку песню.

3. каго (што). Унесці ў спіс, уключыць у склад чаго-н.

З. на прыём.

|| незак. запі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. запі́сванне, -я, н. (да 1 і 2 знач.) і за́піс, -у, м. Магнітафонны запіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запіса́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запішу́ запі́шам
2-я ас. запі́шаш запі́шаце
3-я ас. запі́ша запі́шуць
Прошлы час
м. запіса́ў запіса́лі
ж. запіса́ла
н. запіса́ла
Загадны лад
2-я ас. запішы́ запішы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час запіса́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запіса́ць сов.

1. в разн. знач. записа́ть; (вписать куда-л. — ещё) внести́, занести́;

з. ле́кцыю — записа́ть ле́кцию;

з. свае́ ду́мкі — записа́ть свои́ мы́сли;

з. у спіс — записа́ть (внести́) в спи́сок;

з. у пратако́л — внести́ (занести́) в протоко́л;

з. канцэ́рт на плёнку — записа́ть конце́рт на плёнку;

з. сы́на ў шко́лу — записа́ть сы́на в шко́лу;

2. (на каго) разг. (передать в наследство) завеща́ть (кому), записа́ть (кому, на кого);

з. дом на ўну́ка — завеща́ть (записа́ть) дом вну́ку;

з. на лбе — записа́ть на лбу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запіса́ць 1, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак., каго-што.

1. Перадаць што‑н. у пісьмовай форме; занесці на паперу. Запісаць прамову. □ У Сымона думак многа, Не запішаш нават іх. Колас.

2. Нанесці на плёнку, пласцінку з дапамогай спецыяльнага апарата. Запісаць на плёнку песню. Запісаць на відэамагнітафон.

3. Унесці, упісаць у які‑н. спіс, рэестр, кнігу і пад. Запісаць у журнал прозвішча вучня. □ [Самоцька] ужо і забыўся на той плуг, з прычыны якога Зэня запісаў яго ў спіс. Чорны. // Уключыць у лік каго‑н. Запісаць у сведкі. // Залічыць у якую‑н. установу. Запісаць сына ў школу. // Пачаць лічыць каго‑н. кім‑н. Запісаць сябе ў старыя.

4. Вызначыўшы што‑н. каму‑н., зрабіць аб гэтым адпаведны запіс. Запісаць вымову. Запісаць падзяку. □ Рыгорка ўсім запісаў па паўтара працадня. Дуброўскі.

5. на каго. Разм. Скласці дакумент аб перадачы каму‑н. чаго‑н. Запісаць дом на сына.

6. Разм. Пакрыць што‑н. пісьмовымі знакамі; спісаць. Запісаць усю старонку.

•••

Запісаць на лбе — добра запомніць.

запіса́ць 2, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак.

Разм. Пачаць пісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назначэ́нне, -я, н.

1. гл. назначыць.

2. Тое, што і прызначэнне.

3. Прадпісанне ўрача.

Запісаць у картку н. хвораму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсу́тны, -ая, -ае.

1. Які адсутнічае.

Запісаць адсутных (наз.).

2. Які не выяўляе ніякай цікавасці да навакольнага, абыякавы, пасіўны.

А. позірк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́піс, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. запісаць.

2. Тое, што запісана.

Блакнот з запісамі.

3. Дакумент, акт (уст.).

Даравальны з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазапі́сваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Запісаць, занесці на паперу ўсё, многае.

П. свае думкі.

2. што. Запісаць, нанесці на плёнку, пласцінку ўсё, многае.

П. песні на плёнку.

3. каго-што. Унесці ў спіс, рэестр і пад. ўсіх, многіх ці ўсё, многае; уключыць у лік каго-н. усіх, многіх.

П. у сведкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акты́ў², -ы́ву, м. (спец.).

Вартасць наяўнай і даўгавой маёмасці, што належыць прадпрыемству; проціл. пасіў.

Запісаць у а.

|| прым. акты́ўны, -ая, -ае.

А. баланс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запісаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)