запаля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запаля́ю |
запаля́ем |
| 2-я ас. |
запаля́еш |
запаля́еце |
| 3-я ас. |
запаля́е |
запаля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
запаля́ў |
запаля́лі |
| ж. |
запаля́ла |
| н. |
запаля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
запаля́й |
запаля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
запаля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запаля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да запаліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запаля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да запаліцца.
2. Зал. да запаляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запалі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запалю́ |
запа́лім |
| 2-я ас. |
запа́ліш |
запа́ліце |
| 3-я ас. |
запа́ліць |
запа́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
запалі́ў |
запалі́лі |
| ж. |
запалі́ла |
| н. |
запалі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
запалі́ |
запалі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
запалі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гарачы́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак., каго-што.
Узбуджаць, запаляць, прыводзяць у азарт. Васіль як бы чуў дзедава навучанне, якое яшчэ больш гарачыла, падбівала на смеласць: «Не папускайся!» Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
размо́ва, ‑ы, ж.
1. Слоўны абмен звесткамі, думкамі; гаворка. Лабановіч пачуваўся добра і вольна і ўвесь час вёў размову то з гаспадарамі, то з паненкамі. Колас. Школа, аб піянерах якой пойдзе наша размова, стаіць непадалёку ад паравознага дэпо станцыі Орша. Шыловіч. // толькі мн. (размо́вы, ‑моў). Чуткі, пагалоскі. — Раскажы, Яўхім, урэшце, пра гэты камень падрабязней. Пра яго ходзіць многа размоў. Пестрак. Што б там людзі ні гаварылі і як яго [Касмача] ні абзывалі, а ён рабіў сваю справу. Размовы — не перуны, двор не запаляць. М. Ткачоў.
2. Разм. Мова, гаворка, вымаўленне. Па яго размове я зразумеў, што гэта цыган. Сергіевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)