зане́сці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. занясу́ занясё́м
2-я ас. занясе́ш занесяце́
3-я ас. занясе́ занясу́ць
Прошлы час
м. занё́с зане́слі
ж. зане́сла
н. зане́сла
Загадны лад
2-я ас. занясі́ занясі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час занё́сшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зане́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены; зак.

1. каго-што. Несучы, даставіць куды-н. мімаходам, па дарозе.

З. кнігі ў бібліятэку.

2. каго-што. Закінуць, прымусіць апынуцца дзе-н. вельмі далёка, накіраваць не туды, куды належыць.

Лёс занёс майго таварыша на Далёкі Усход.

Куды гэта вас занесла?

3. што. Падняць або, падняўшы, адвесці ўбок.

З. канец бервяна.

З. руку для ўдару.

4. каго-што. Запісаць, упісаць у што-н.

З. на Дошку гонару.

З. чыю-н. думку ў пратакол.

5. звычайна безас., што. Засыпаць, замесці.

Дарогу занесла снегам.

|| незак. зано́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць.

|| наз. зано́с, -у, м. (да 5 знач.) і занясе́нне, -я, н. (да 3 і 4 знач.).

|| прым. зано́сны, -ая, -ае (да 2 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зане́сці сов.

1. в разн. знач. занести́; (доставить — ещё) отнести́, снести́; (вписать куда-л. — ещё) внести́;

з. кні́гі ў бібліятэ́ку — занести́ (отнести́, снести́) кни́ги в библиоте́ку;

з. прапано́ву ў пратако́л — занести́ (внести́) предложе́ние в протоко́л;

з. нагу́ ў стрэ́мя — занести́ но́гу в стре́мя;

машы́ну ~не́сла на або́чыну — маши́ну занесло́ на обо́чину;

даро́гу ~не́сла сне́гам — доро́гу занесло́ сне́гом;

з. інфе́кцыю — занести́ инфе́кцию;

2. перен. унести́;

куды́ то́лькі не ~нясу́ць яго́ ма́ры! — куда́ то́лько не унесу́т его́ мечты́!;

◊ які́м ве́трам зане́сла — каки́м ве́тром (каки́ми ветра́ми) занесло́;

куды́ груга́н — касце́й не занясе́ куда́ во́рон косте́й не занесёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зане́сці, ‑нясу, ‑нясеш, ‑нясе; ‑нясём, ‑несяце; пр. занёс, ‑несла і ‑нясла, ‑несла і ‑нясло; зак., каго-што.

1. Несучы, даставіць куды‑н. ці каму‑н. Занесці кнігі ў бібліятэку. □ Мужчыны занеслі ў склад апошнія мяшкі і падышлі да капітана. Краўчанка. // Хутка, мігам даставіць куды‑н.; даімчаць. Добрыя коні духам вынеслі [Міцьку] з вёскі, адчайным галопам занеслі ў кусты. Брыль. // Закінуць, заставіць апынуцца дзе‑н. Тое, што называецца ў нас творчай камандзіроўкай, занесла мяне ў адзін палескі раён. Шамякін. Вось туды, у казахскія стэпы занёс Лёс таварыша нашага даўняга — Сашку. Бураўкін. / у безас. ужыв. Куды гэта вас занесла?

2. Упісаць, запісаць куды‑н. Занесці ў пратакол. Занесці на Дошку гонару. □ Я, праўда, у даўгу вялікім перад вамі, Таварышы мае, лугі, дубровы, нівы, Што я не ўсё пра вас У летапіс занёс. Танк.

3. Падняць ці адвесці ўбок (руку, зброю і пад.) з намерам зрабіць якое‑н. дзеянне. Іван занёс руку, каб пстрыкнуць прэч [жука].., як раптам учуў ззаду крокі. Быкаў. // Змясціць куды‑н. [Алесь] лёгка занёс нагу ў стрэмя. Караткевіч.

4. Перамясціць, адвесці ў які‑н. бок. Народу было многа... [Русіновіч і Галя] ледзь уціснуліся. Потым плынь занесла іх наперад. Дамашэвіч. / у безас. ужыв. На крутым павароце зад матацыкла занесла. Б. Стральцоў.

5. Унесці, прынесці з сабою. Занесці ў дом інфекцыю.

6. Засыпаць, замесці (снегам, пяском і пад.). Страляе ў сцены сцюдзёны мароз, І вецер шалёны вые ў полі, Ўсе гурбамі снегу ён хаткі занёс. Купала. / у безас. ужыв. Дарогу занесла снегам.

•••

Куды груган касцей не занясе гл. груган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

занясе́нне гл. занесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зано́с, -у, м.

1. гл. занесці.

2. Намеценая завірухай гурба, якая перагароджвае шлях.

Снежныя заносы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паміна́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Кніжачка са спісам для памінання.

Занесці ў п. каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

знасі́ць², знашу́, зно́сіш, зно́сіць; зно́шаны; зак., каго-што.

Занесці куды-н. і прынесці назад.

З. дзіця да ўрача.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загле́іць, ‑глеіць; зак., што.

Занесці глеем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зано́сіць, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць.

Незак. да занесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)