за́муж.
1. прысл. У выразах: пайсці (выйсці, зайсці) замуж за каго — стаць чыёй-н. жонкай; выдаць (аддаць) замуж за каго — садзейнічаць уступленню ў шлюб жанчыны; браць (узяць) замуж — жаніцца (ажаніцца) з кім-н.
2. у знач. наз. за́муж, -а, м. Замужжа, шлюб (разм.).
Няўдалы з. быў у яе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
за́муж
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| за́муж |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
за́муж нареч. за́муж;
вы́йти за́муж вы́йсці за́муж;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
за́муж, -жу
1. нареч. за́муж;
вы́йсці з. — вы́йти за́муж;
адда́ць з. — отда́ть за́муж;
2. разг., в знач. сущ., м. заму́жество ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
за́муж,
1. прысл. У выразах: пайсці (выйсці, зайсці) замуж за каго — стаць чыёй‑н. жонкай. [Марына] друга мілага знайшла І выйшла замуж за Данілу. Колас; пайсці (выйсці, зайсці) замуж куды — пажаніўшыся, пераехаць у тую мясцовасць, дзе жыве жаніх. — Жыве .. [бабка Мар’яна] ў суседнім сельсавеце, у Забалоцці: выйшла некалі туды замуж. Якімовіч; выдаць (аддаць) замуж за каго — зрабіць чыёй‑н. жонкай, садзейнічаць уступленню ў шлюб жанчыны. Са старою паняй жыла адзіная дачка, якую з-за ваеннага ліхалецця і нецікавага выгляду не ўдалося выдаць замуж. Брыль; браць (узяць) замуж — жаніцца з кім‑н.
2. у знач. наз. за́муж, ‑а, м. Замужжа, шлюб. І Марфа — не маленькая. Сам чуў — яна прыходзіла да Кляновіча і з яго жонкай гутарыла. Няўдалы замуж, гаворыць. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́малада, прысл.
У маладым узросце.
Выйшла замуж з.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
повыходи́ть сов., разг. павыхо́дзіць;
повыходи́ть за́муж павыхо́дзіць за́муж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павыдава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць; зак., каго-што.
Выдаць усіх, многіх ці ўсё, многае.
П. атэстаты.
П. дачок замуж.
П. саўдзельнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паса́г, -у, м.
Маёмасць, якую даюць бацькі ці родзічы маладой, калі яна выходзіць замуж.
Нявеста з пасагам.
|| прым. паса́жны, -ая, -ае.
П. скарб.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нямі́лы
1. прил. неми́лый;
2. в знач. сущ. неми́лый;
пайсці́ за́муж за ~лага — пойти́ за́муж за неми́лого
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)