замаро́зіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
замаро́жу |
замаро́зім |
| 2-я ас. |
замаро́зіш |
замаро́зіце |
| 3-я ас. |
замаро́зіць |
замаро́зяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
замаро́зіў |
замаро́зілі |
| ж. |
замаро́зіла |
| н. |
замаро́зіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
замаро́зь |
замаро́зьце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
замаро́зіўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
замаро́зіць, -о́жу, -о́зіш, -о́зіць; -о́жаны; зак.
1. каго-што. Падвергнуць дзеянню холаду, даць замерзнуць, застыць.
З. рыбу.
З. садавіну.
2. што. Моцна астудзіць (разм.) 3. віно.
3. што. Абязболіць які-н. участак цела спецыяльнымі сродкамі (разм.).
З. зуб.
4. перан., што. Пакінуць на ранейшым узроўні або нявыкарыстаным.
З. сродкі.
З. будаўніцтва.
|| незак. замаро́жваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. замаро́жванне, -я, н. і замаро́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
замаро́зіць сов., в разн. знач. заморо́зить;
з. ваду́ — заморо́зить во́ду;
з. крэды́ты — заморо́зить креди́ты;
з. зуб — заморо́зить зуб;
з. будаўні́цтва — заморо́зить строи́тельство;
з. сро́дкі — заморо́зить сре́дства
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
замаро́зіць, ‑рожу, ‑розіш, ‑розіць; зак., каго-што.
1. Моцна ахаладзіўшы, давесці да замярзання. Снежаньскі мароз, ступіўшы на гэтую зямлю, замарозіў не толькі жывыя стварэнні, але і гукі зямлі. Мікуліч.
2. Разм. Прымусіць азябнуць. — Прабачце мне, — вінавата сказаў Раман, папраўляючы шапку і збіраючыся ісці. — І праўда — замарозіў вас. Арабей. // Не ўберагчы ад холаду, даць азябнуць. Лыжнік замарозіў вушы.
3. перан. Спыніць жывое праяўленне чаго‑н., пазбавіць натуральнасці; скаваць. У голасе.. [начальніка] адчулася столькі афіцыйнага халадку, што яго хапіла б, каб замарозіць дзесяткі кліентаў. Лынькоў.
4. перан. Спыніць выкарыстанне або дзейнасць чаго‑н.; закансерваваць (у 2 знач.). Замарозіць сродкі. Замарозіць будаўніцтва.
5. Разм. Абязболіць які‑н. участак цела спецыяльнымі сродкамі. Замарозіць зуб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замаро́жаны в разн. знач. заморо́женный; см. замаро́зіць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
замаро́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да замарозіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замаро́жаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад замарозіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замаро́жваць несов., в разн. знач. замора́живать; см. замаро́зіць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прамаро́зіць, -о́жу, -о́зіш, -о́зіць; -о́жаны; зак., каго-што.
1. Даць прамерзнуць наскрозь, замарозіць поўнасцю.
П. рыбу.
2. Пратрымаць на марозе, на холадзе (разм.).
Прамарозілі людзей на дварэ.
|| незак. прамаро́жваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
замаро́жванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. замарожваць — замарозіць (у 1, 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)