замаро́зіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. замаро́жу замаро́зім
2-я ас. замаро́зіш замаро́зіце
3-я ас. замаро́зіць замаро́зяць
Прошлы час
м. замаро́зіў замаро́зілі
ж. замаро́зіла
н. замаро́зіла
Загадны лад
2-я ас. замаро́зь замаро́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час замаро́зіўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замаро́зіць, -о́жу, -о́зіш, -о́зіць; -о́жаны; зак.

1. каго-што. Падвергнуць дзеянню холаду, даць замерзнуць, застыць.

З. рыбу.

З. садавіну.

2. што. Моцна астудзіць (разм.) 3. віно.

3. што. Абязболіць які-н. участак цела спецыяльнымі сродкамі (разм.).

З. зуб.

4. перан., што. Пакінуць на ранейшым узроўні або нявыкарыстаным.

З. сродкі.

З. будаўніцтва.

|| незак. замаро́жваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. замаро́жванне, -я, н. і замаро́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замаро́зіць сов., в разн. знач. заморо́зить;

з. ваду́ — заморо́зить во́ду;

з. крэды́ты — заморо́зить креди́ты;

з. зуб — заморо́зить зуб;

з. будаўні́цтва — заморо́зить строи́тельство;

з. сро́дкі — заморо́зить сре́дства

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замаро́зіць, ‑рожу, ‑розіш, ‑розіць; зак., каго-што.

1. Моцна ахаладзіўшы, давесці да замярзання. Снежаньскі мароз, ступіўшы на гэтую зямлю, замарозіў не толькі жывыя стварэнні, але і гукі зямлі. Мікуліч.

2. Разм. Прымусіць азябнуць. — Прабачце мне, — вінавата сказаў Раман, папраўляючы шапку і збіраючыся ісці. — І праўда — замарозіў вас. Арабей. // Не ўберагчы ад холаду, даць азябнуць. Лыжнік замарозіў вушы.

3. перан. Спыніць жывое праяўленне чаго‑н., пазбавіць натуральнасці; скаваць. У голасе.. [начальніка] адчулася столькі афіцыйнага халадку, што яго хапіла б, каб замарозіць дзесяткі кліентаў. Лынькоў.

4. перан. Спыніць выкарыстанне або дзейнасць чаго‑н.; закансерваваць (у 2 знач.). Замарозіць сродкі. Замарозіць будаўніцтва.

5. Разм. Абязболіць які‑н. участак цела спецыяльнымі сродкамі. Замарозіць зуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замаро́жваць, замаро́зіць

1. gefríeren lássen*; zum Gefríeren bríngen*, éinfrieren* vt;

2. мед. veréisen vt, betäuben vt, anästhesíeren vt;

3. перан. (спыніць дзейнасць) éinfrieren lássen*, zum Erfríeren bríngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

замаро́жаны в разн. знач. заморо́женный; см. замаро́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замаро́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да замарозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замаро́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад замарозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замаро́жваць несов., в разн. знач. замора́живать; см. замаро́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамаро́зіць, -о́жу, -о́зіш, -о́зіць; -о́жаны; зак., каго-што.

1. Даць прамерзнуць наскрозь, замарозіць поўнасцю.

П. рыбу.

2. Пратрымаць на марозе, на холадзе (разм.).

Прамарозілі людзей на дварэ.

|| незак. прамаро́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)