зазна́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.
1. што. Паставіць знак, памеціць пэўным чынам.
З. патрэбнае месца ў лесе.
2. без дап. або са злуч. «што». Сказаць што-н., уставіць у размову. «Сёння будзе добрае надвор’е», — зазначыў сусед.
|| незак. зазнача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зазна́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зазна́чу |
зазна́чым |
| 2-я ас. |
зазна́чыш |
зазна́чыце |
| 3-я ас. |
зазна́чыць |
зазна́чаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зазна́чыў |
зазна́чылі |
| ж. |
зазна́чыла |
| н. |
зазна́чыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
зазна́ч |
зазна́чце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
зазна́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зазна́чыць сов.
1. (сделать метку) поме́тить; заме́тить; отме́тить;
2. (обратить внимание) заме́тить, отме́тить;
сёння бу́дзе до́брае надво́р’е, — зазна́чыў Васі́ль — сего́дня бу́дет хоро́шая пого́да, — заме́тил Васи́лий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зазна́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; заг. зазнач; зак.
1. што. Паставіць знак, памеціць пэўным чынам. Зазначылі месца, каб потым лёгка было знайсці, лазовай тычкай. Рылько.
2. без дап. або са злучн. «што». Сказаць, зрабіць якую‑н. заўвагу. — Будзе арэхаў у гэтым годзе, — зазначыў Міхась. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зазнача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да зазначыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зазна́чаны поме́ченный; заме́ченный; отме́ченный; см. зазна́чыць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заме́тить сов.
1. (обратить внимание, обнаружить) заўва́жыць, прыме́ціць; (увидеть) уба́чыць;
2. (запомнить) запо́мніць;
3. (вставить в разговор замечание) заўва́жыць, зазна́чыць;
4. (поставить на вид) заўва́жыць, зрабі́ць заўва́гу;
5. (сделать метку) зазна́чыць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зазнача́ць несов.
1. (делать метку) помеча́ть; замеча́ть; отмеча́ть;
2. (обращать внимание) замеча́ть, отмеча́ть;
1, 2 см. зазна́чыць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прыме́та ’знак’, прыкме́та (ТСБМ, Ян.), сюды ж дзеяслоў прыме́ціць ’заўважыць’, прыкме́ціць (ТСБМ) ’адзначыць, назначыць’ (Бяльк.), таксама зваротнае прыме́ціцца ’прыцэліцца’ (Бяльк.). Укр. примі́та, примі́тка ’прымета, прыкмета, знак’, примі́тити ’прыкмеціць, заўважыць’, примі́тний ’прыкметам’, примі́тливий ’уважлівы, той, які ўсё пераймае і засвойвае’, рус. приме́та, ’заметка, знак; след’, приме́тить ’заўважыць’, приме́тный, приме́тливый ’прыметны, заўважны’, польск. przymiot ’прымета, адзнака’, чэш. přimět(a) ’пацёртасць каля ранкі’, в.-луж. přimjet, н.-луж. pśimjet, серб.-харв. приме́тити ’прымеціць; зазначыць’. Працягвае прасл. *primětą < *primětiti, прэфіксальнае ўтварэнне ад *mětiti, гл. мета. Гл. таксама Махэк₂, 493 (лічыць слова заходнеславянскім); ЕСУМ, 3, 485; 4, 573.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
стылісты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да стылю (у 1, 2 знач.), звязаны з ім. Стылістычныя памылкі. □ Амаль кожная праўка ў рукапісе — вынік карпатлівай работы над словам, сведчанне незвычайна тонкага стылістычнага пачуцця і літаратурнага майстэрства У.І. Леніна. «Полымя». // Які мае адносіны да стылю расказвання. Стылістычныя асаблівасці рамана. □ Варта, аднак, зазначыць, што інверсія гэта не просты стылістычны прыём, а глыбокае творчае пранікненне ў сутнасць арыгінала. Палітыка.
•••
Стылістычная памета гл. памета.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)