зазнача́ць, зазна́чыць

1. (зрабіць паметку) kénnzeichnen неаддз. vt;

2. (рабіць заўвагу) bemérken vt, ánmerken vt, hervórheben* vt (выдзеліць); betónen vt, unterstréichen* vt (падкрэсліць);

не́льга не зазна́чыць es kann nicht únerwähnt bléiben;

трэ́ба зазна́чыць es muss daráuf híngewiesen wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)