зазна́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. што. Паставіць знак, памеціць пэўным чынам.

З. патрэбнае месца ў лесе.

2. без дап. або са злуч. «што». Сказаць што-н., уставіць у размову. «Сёння будзе добрае надвор’е», — зазначыў сусед.

|| незак. зазнача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зазна́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зазна́чу зазна́чым
2-я ас. зазна́чыш зазна́чыце
3-я ас. зазна́чыць зазна́чаць
Прошлы час
м. зазна́чыў зазна́чылі
ж. зазна́чыла
н. зазна́чыла
Загадны лад
2-я ас. зазна́ч зазна́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час зазна́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зазна́чыць сов.

1. (сделать метку) поме́тить; заме́тить; отме́тить;

2. (обратить внимание) заме́тить, отме́тить;

сёння бу́дзе до́брае надво́р’е, — зазна́чыў Васі́ль — сего́дня бу́дет хоро́шая пого́да, — заме́тил Васи́лий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зазна́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; заг. зазнач; зак.

1. што. Паставіць знак, памеціць пэўным чынам. Зазначылі месца, каб потым лёгка было знайсці, лазовай тычкай. Рылько.

2. без дап. або са злучн. «што». Сказаць, зрабіць якую‑н. заўвагу. — Будзе арэхаў у гэтым годзе, — зазначыў Міхась. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазнача́ць, зазна́чыць

1. (зрабіць паметку) kénnzeichnen неаддз. vt;

2. (рабіць заўвагу) bemérken vt, ánmerken vt, hervórheben* vt (выдзеліць); betónen vt, unterstréichen* vt (падкрэсліць);

не́льга не зазна́чыць es kann nicht únerwähnt bléiben;

трэ́ба зазна́чыць es muss daráuf híngewiesen wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зазнача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зазначыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазна́чаны поме́ченный; заме́ченный; отме́ченный; см. зазна́чыць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заме́тить сов.

1. (обратить внимание, обнаружить) заўва́жыць, прыме́ціць; (увидеть) уба́чыць;

2. (запомнить) запо́мніць;

3. (вставить в разговор замечание) заўва́жыць, зазна́чыць;

4. (поставить на вид) заўва́жыць, зрабі́ць заўва́гу;

5. (сделать метку) зазна́чыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

jednakże

аднак жа;

muszę jednakże zaznaczyć — павінен, аднак, зазначыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зазнача́ць несов.

1. (делать метку) помеча́ть; замеча́ть; отмеча́ть;

2. (обращать внимание) замеча́ть, отмеча́ть;

1, 2 см. зазна́чыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)