за́гс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
			| Н. | 
			за́гс | 
			за́гсы | 
			
		
			| Р. | 
			за́гса | 
			за́гсаў | 
			
		
			| Д. | 
			за́гсу | 
			за́гсам | 
			
		
			| В. | 
			за́гс | 
			за́гсы | 
			
		
			| Т. | 
			за́гсам | 
			за́гсамі | 
			
		
			| М. | 
			за́гсе | 
			за́гсах | 
			
		
 
	
Крыніцы:
	
		nazounik2008,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
загс, -а, мн. -ы, -аў, м.
Скарачэнне: аддзел запісаў актаў грамадзянскага стану.
Зарэгістравацца ў загсе (пажаніцца).
|| прым. за́гсаўскі, -ая, -ае (разм.).
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
ЗАГС м. (аддзе́л за́пісу а́ктаў грамадзя́нскага ста́ну) ЗАГС (отде́л за́писи а́ктов гражда́нского состоя́ния)
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
ЗАГС (отде́л за́писи а́ктов гражда́нского состоя́ния) загс, род. за́гса м. (аддзе́л за́пісу а́ктаў грамадзя́нскага ста́ну).
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
загс, ‑а, м.
Аддзел выканкома, які рэгіструе факты нараджэння, смерці, шлюбу, разводу і пад.
[З пачатковых літар слоў: запіс актаў грамадзянскага стану.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
шлюб, ‑у, м.
1. Сямейны саюз мужчыны і жанчыны; сумеснае, узаконенае жыццё мужчыны і жанчыны. Зарэгістраваць шлюб. Скасаваць шлюб. □ Жанчына, якая не мае моцнай апоры ў шлюбе, болей зацікаўлена ў працы на вытворчасці, лічыць яе неабходнай. «Маладосць». З прыходам фашыстаў на беларускую зямлю зноў выплылі на паверхню старыя прыватнаўласніцкія адносіны — улада кулака, шлюб без кахання, па прымусу таго, хто валодае багаццем. Бярозкін.
2. Абрад, цырымонія ўступлення ў такі саюз. Было ясна — без шлюбу ў царкве Андрэй не згодзен аддаць Насці. Колас. На суботу дамовіліся ехаць у загс, альбо, як у такіх выпадках гаварылі ў Рубяжы, да шлюбу. Дубоўка.
•••
Грамадзянскі шлюб — а) шлюб, які заключаецца ў органах дзяржаўнай улады без удзелу царквы; б) (разм. уст.) свабоднае сужыццё мужчыны і жанчыны.
Групавы шлюб — старадаўняя форма шлюбу, пры якой кожны мужчына адной групы мог знаходзіцца ў сужыцці з кожнай жанчынай другой групы.
Законны шлюб — шлюб, заключаны згодна з існуючым законам аб шлюбе.
Марганатычны шлюб — шлюб паміж членамі царскага дому і жанчынай не царскага роду, які не дае права наследаваць прастол.
Фіктыўны шлюб — несапраўдны шлюб, які бяруць з карыслівай мэтай, каб абысці пэўныя законы.
Браць (узяць) шлюб гл. браць.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)