загато́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. загато́ўваю загато́ўваем
2-я ас. загато́ўваеш загато́ўваеце
3-я ас. загато́ўвае загато́ўваюць
Прошлы час
м. загато́ўваў загато́ўвалі
ж. загато́ўвала
н. загато́ўвала
Загадны лад
2-я ас. загато́ўвай загато́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час загато́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загато́ўваць несов., разг. загота́вливать, заготовля́ть; см. загатава́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загато́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да загатаваць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загатава́ць¹, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што і чаго (разм.).

Стварыць запас чаго-н., нарыхтаваць.

З. дроў на зіму.

|| незак. загато́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заготовля́ть несов.

1. гатава́ць, загато́ўваць, нарыхто́ўваць;

2. (подготовлять) падрыхто́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загато́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

1. Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. загатаваць ​1 — загатоўваць. Загатоўка дроў.

2. Р мн. ‑товак. Паўпрадукт у розных галінах вытворчасці, які патрабуе далейшай апрацоўкі. Змітрок замацаваў загатоўку і падаў асцярожна разец. Ваданосаў. Аперацыі разлічаны дакладна па хвілінах, і скураная загатоўка імгненна ператвараецца ў дабротны мужчынскі чаравік. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)