загарто́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загарто́ўваюся |
загарто́ўваемся |
| 2-я ас. |
загарто́ўваешся |
загарто́ўваецеся |
| 3-я ас. |
загарто́ўваецца |
загарто́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
загарто́ўваўся |
загарто́ўваліся |
| ж. |
загарто́ўвалася |
| н. |
загарто́ўвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загарто́ўвайся |
загарто́ўвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
загарто́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
загарто́ўвацца несов.
1. зака́ливаться, закаля́ться, прока́ливаться;
2. перен. закаля́ться;
1, 2 см. загартава́цца;
3. страд. зака́ливаться, закаля́ться; прока́ливаться; см. загарто́ўваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загарто́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да загартавацца.
2. Зал. да загартоўваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загартава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Атрымаць большую цвёрдасць шляхам загартоўкі.
Сталь загартавалася.
2. перан. Стаць фізічна і маральна стойкім.
Здароўе загартавалася.
Армія загартавалася ў баях.
|| незак. загарто́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зака́ливаться возвр., страд. загарто́ўвацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закаля́ться возвр., страд. гартава́цца, загарто́ўвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
самазагарто́ўванне, ‑я, н.
Здольнасць некаторых металічных сплаваў адвольна загартоўвацца пры ахаладжэнні на паветры пасля награвання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загарто́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. загартоўваць — загартаваць і стан паводле знач. дзеясл. загартоўвацца — загартавацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самагартава́нне, ‑я, н.
Здольнасць некаторых металічных сплаваў адвольна загартоўвацца на халодным паветры пасля награвання да гартавальнай тэмпературы. Самагартаванне магніевых сплаваў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зма́лку, прысл.
Разм. З малых гадоў; з маленства. У вёсцы Патрэба.. хлопца змалку называлі Гануліным Толікам. Брыль. — Трэба змалку прывучаць сябе да цяжкасцей, адным словам, загартоўвацца. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)