самазагарто́ўванне, ‑я, н.

Здольнасць некаторых металічных сплаваў адвольна загартоўвацца пры ахаладжэнні на паветры пасля награвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)