загара́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. загара́ю загара́ем
2-я ас. загара́еш загара́еце
3-я ас. загара́е загара́юць
Прошлы час
м. загара́ў загара́лі
ж. загара́ла
н. загара́ла
Загадны лад
2-я ас. загара́й загара́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час загара́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

загара́ць несов. загора́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да загарэць.

2. перан. Разм. Бяздзейнічаць, рабіць вымушаны адпачынак у рабочы час. Паток [машын] расце з кожным днём, гадзінамі «загараюць» шафёры, чакаючы кароткай каманды старога абветранага паромшчыка. Грахоўскі. — Загараем, — гаворыць трактарыст.. — Чакаем насення. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і зага́рваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. загарэць.

2. перан. Бяздзейнічаць, рабіць вымушаны адпачынак у рабочы час (разм., жарт.).

Насення не падвезлі, сеяльшчыкі загараюць на полі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загарэ́ць, -ру́, -ры́ш, -ры́ць; -ры́м, -рыце́, -ра́ць; -ры́; зак.

Набыць загар.

З. на сонцы.

|| незак. загара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і зага́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́дзе, безас., у знач. вык.

Хопіць, даволі.

Г. загараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загора́ть несов. зага́рваць, загара́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́рваць несов., см. загара́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загарэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загару́ загары́м
2-я ас. загары́ш загарыце́
3-я ас. загары́ць загара́ць
Прошлы час
м. загарэ́ў загарэ́лі
ж. загарэ́ла
н. загарэ́ла
Загадны лад
2-я ас. загары́ загары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час загарэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Брусне́ць чырванець; загараць’, брусне́лы. Гл. брусні́ца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)