загара́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. загара́ю загара́ем
2-я ас. загара́еш загара́еце
3-я ас. загара́е загара́юць
Прошлы час
м. загара́ў загара́лі
ж. загара́ла
н. загара́ла
Загадны лад
2-я ас. загара́й загара́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час загара́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

загара́ць несов. загора́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да загарэць.

2. перан. Разм. Бяздзейнічаць, рабіць вымушаны адпачынак у рабочы час. Паток [машын] расце з кожным днём, гадзінамі «загараюць» шафёры, чакаючы кароткай каманды старога абветранага паромшчыка. Грахоўскі. — Загараем, — гаворыць трактарыст.. — Чакаем насення. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і зага́рваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. загарэць.

2. перан. Бяздзейнічаць, рабіць вымушаны адпачынак у рабочы час (разм., жарт.).

Насення не падвезлі, сеяльшчыкі загараюць на полі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загара́ць

1. (на сонцы) sich (in der Snne) bräunen*; sich snnen (грэцца на сонцы);

2. перан разм (гультаяваць) fulenzen vi, auf der fulen Haut legen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

загарэ́ць, -ру́, -ры́ш, -ры́ць; -ры́м, -рыце́, -ра́ць; -ры́; зак.

Набыць загар.

З. на сонцы.

|| незак. загара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і зага́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́дзе, безас., у знач. вык.

Хопіць, даволі.

Г. загараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загора́ть несов. зага́рваць, загара́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́рваць несов., см. загара́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загарэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загару́ загары́м
2-я ас. загары́ш загарыце́
3-я ас. загары́ць загара́ць
Прошлы час
м. загарэ́ў загарэ́лі
ж. загарэ́ла
н. загарэ́ла
Загадны лад
2-я ас. загары́ загары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час загарэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)