Verbum

анлайнавы слоўнік

забурча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забурча́ць сов.

1. зарыча́ть, заворча́ть, заурча́ть;

мядзве́дзь ~ча́ў — медве́дь зарыча́л (заворча́л, заурча́л);

2. разг., неодобр. (невнятно сердито заговорить) заворча́ть, забурча́ть, забрюзжа́ть;

3. безл. забурча́ть, заурча́ть;

~ча́ла ў жываце́ — забурча́ло (заурча́ло) в животе́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забурча́ць і забурчэ́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Пачаць бурчаць, бурчаць. // Прабурчаць, прабурчэць; буркнуць. Сабака раптам спыніўся ля сена, забурчаў і пачаў абнюхваць зямлю. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заурча́ть сов. забурча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забрюзжа́ть сов. забурча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заворча́ть сов. забурча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забурча́ть сов., разг. забурча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забурчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зарыча́ть сов. зарыка́ць; (зареветь) зараўці́; (о собаке, а также перен.) забурча́ць, загы́ркаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проурча́ть сов., разг.

1. прабурча́ць, забурча́ць; (о моторе, машине) прагурча́ць, загурча́ць, правурката́ць, завурката́ць;

2. (некоторое время) прабурча́ць, прагурча́ць, правурката́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)