заапа́рк, -а, мн. -і, -аў, м.

Заалагічны парк.

|| прым. заапа́ркаўскі, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заапа́рк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заапа́рк заапа́ркі
Р. заапа́рка заапа́ркаў
Д. заапа́рку заапа́ркам
В. заапа́рк заапа́ркі
Т. заапа́ркам заапа́ркамі
М. заапа́рку заапа́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заапа́рк м. зоопа́рк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заапа́рк, ‑у, м.

Заалагічны парк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зоопа́рк заапа́рк, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заа... (гл. зоа...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «зоа...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: заалогія, заапарк, заатэхнік, зааферма, зааэкспарт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заа... (гл. зоа...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «зоа...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: заалогія, заапарк, зааспора, заатэхнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)