жи́дкий

1. ва́дкі;

жи́дкий газ физ. ва́дкі газ;

жи́дкое то́пливо ва́дкае па́ліва;

жи́дкий криста́лл ва́дкі крышта́ль;

2. (не густой) рэ́дкі;

жи́дкая грязь рэ́дкая гразь;

3. перен. (чахлый, хилый) кво́лы;

жи́дкие берёзки кво́лыя бяро́зкі;

4. (не сильный) сла́бы;

жи́дкие аргуме́нты сла́быя аргуме́нты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́дкі жи́дкий;

в. кісларо́д — жи́дкий кислоро́д;

~кае па́ліва — жи́дкое то́пливо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хлю́пкі разг. (вязкий, жидкий, болотистый) хлю́пкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жур (род. жу́ру) м., разг. кисе́ль (жидкий овсяный)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жи́денький

1. рэ́дзенькі;

2. кво́ленькі, слабе́нькі; см. жи́дкий​ 2, 3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жи́дко нареч.

1. ва́дка;

2. рэ́дка; см. жи́дкий​ 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жидкова́тый разг.

1. радкава́ты;

2. слабава́ты; см. жи́дкий​ 2, 4.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хлю́пкий

1. (жидкий, вязкий) хлю́пкі;

2. см. хли́пкий​ 1;

3. см. хли́пкий​ 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жи́же сравнит. ст.

1. нареч. радзе́й, радчэ́й;

2. прил. радзе́йшы, радчэ́йшы; слабе́йшы; см. жи́дкий​ 2, 4.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Жы́дкі ’вадзяністы, негусты, тонкі’. Рус. жи́дкий ’вадкі’, в.-луж. židki ’негусты’, н.-луж. žydki ’тс’, чэш. уст. židký ’вадкі’, славен. žídek ’негусты, вадкі, мяккі, слабы’, серб.-харв. жи́дак, жи̏дак ’негусты, тонкі (пра сцябло і да т. п.); балг. дыял. жѝтък ’вадзяністы, негусты’. Ц.-слав. жидъкъ ’вадкі’. Ст.-рус. жидкий ’негусты, вадкі’. Прасл. *židъkъ утворана з суф. прыметніка *‑ъk‑ (як салодкі і інш.). І.‑е. корань *g​u̯eid(h) ’жыжа, гразь’: грэч. δεῖσα ’гразь’, арм. gēǰ ’рэдкі’. Покарны, 1, 469; Фасмер, 2, 53; БЕР, 1, 549. Непераканаўчыя паралелі з герм. і іншых і.-е. моў прыводзіў Младэнаў (160); цікавыя, але няпэўныя балт. паралелі (літ. giẽdrùs, giẽdras ’ясны, празрысты’) дае Махэк₂ (727): іх адносяць да і.-е. кораня *g​u̯hei (Покарны, 1, 488; Фрэнкель, 128), сувязь з якім слав. кораня семантычна няпэўная. Прапанова Ваяна (BSL, 31, 44) пра суадносіны *židъkъ з *žica, *žila (семантычна вадкі — гнуткі) не абгрунтоўвалася.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)