жа́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. і аднакр. (разм.).
1. Гучна ўдарыць, бахнуць.
2. З сілай кінуць, паваліць.
Ж. аб падлогу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жа́хнуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
жа́хну |
жа́хнем |
| 2-я ас. |
жа́хнеш |
жа́хнеце |
| 3-я ас. |
жа́хне |
жа́хнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
жа́хнуў |
жа́хнулі |
| ж. |
жа́хнула |
| н. |
жа́хнула |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
жа́хнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жахну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак.
1. каго. Моцна спалохаць, выклікаць жах.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выбухнуць, успыхнуць, бліснуць (пра маланку, полымя і пад.).
|| незак. жаха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жахну́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
жахну́ |
жахнё́м |
| 2-я ас. |
жахне́ш |
жахняце́ |
| 3-я ас. |
жахне́ |
жахну́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
жахну́ў |
жахну́лі |
| ж. |
жахну́ла |
| н. |
жахну́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
жахні́ |
жахні́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
жахну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жа́хнуць сов., однокр., прост. жа́хнуть, ба́хнуть, ба́цнуть
жахну́ць сов. ужасну́ть;
ду́мка аб сме́рці ~ну́ла яго́ — мысль о сме́рти ужасну́ла его́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жа́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак. і аднакр.
Разм.
1. каго-што чым. Гучна, з сілаю ўдарыць. Да .. [Вані] падбег паліцыянт, жахнуў гумай па плячах і пацягнуў хлопчыка да пастарунка. Карпюк.
2. што. З сілаю кінуць. [Пошта] узяў дзецюкову касу і разы тры махнуўшы .. па траве, з усяе сілы жахнуў яе аб купіну. Крапіва.
жахну́ць, ‑ну́, ‑не́ш, ‑не́; ‑нём, ‑няце́; зак.
1. каго. Моцна спалохаць, выклікаць жах. І тое, што ўбачыў .. [пан] у чалавечых вачах, жахнула яго. Чорны.
2. Выбухнуць, успыхнуць, бліснуць (пра полымя, маланку і пад.). Буйныя каплі, як бы градам, Па лісцях дуба секанулі Ды далей сетку пацягнулі. І вось жахнула бліскавіца. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жа́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да жа́хнуць.
жаха́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.
Незак. да жахну́ць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жа́хнуть сов., однокр. жа́хнуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пеража́хнуць ’сціхнуць (пра боль)’ (слуц., Сл. ПЗБ). Да пера- і жа́хнуць ’стукнуць, ударыць’ (гукапераймальнага паходжання, параўн. і жах (гл.), што чаргуецца з гасіць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)