жа́рить несов.

1. (готовить для еды) пячы́; (мясо) сма́жыць; (сало) сква́рыць; (кофе, семечки и т. п.) пра́жыць, прэ́гчы;

2. (жечь, палить) палі́ць, пячы́;

3. (азартно что-л. делать) прост. жа́рыць; смалі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сква́рыць несов.

1. (о сале) жа́рить;

2. разг. (о солнце) жа́рить, жечь, опека́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жа́рыць несов., разг. (делать что-л. с азартом) жа́рить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пячы́ несов.

1. печь; (сало и т.п.) жа́рить;

п. бліны́ — печь блины́;

п. са́ла — жа́рить са́ло;

2. (сильно пригревать) печь, пали́ть, жа́рить;

3. (причинять боль) жечь, са́днить;

◊ як бліны́ п. — как блины́ печь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэ́гчы несов. (горох, семечки и т.п.) жа́рить; (орехи и т.п. — ещё) кали́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дожа́ривать несов.

1. (жарить до полной готовности — о еде) дапяка́ць; (о мясе) дасма́жваць; (о сале) дасква́рваць; (о кофе, семечках и т. п.) дапра́жваць, дапрэ́жваць;

2. (дожигать) дапа́льваць, дапяка́ць; см. жа́рить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недожа́ривать несов.

1. (жарить не до полной готовности — о еде) недапяка́ць; (о мясе) недасма́жваць; (о сале) недасква́рваць; (о кофе, семечках и т. п.) недапра́жваць, недапрэ́жваць;

2. (недожигать) недапа́льваць, недапяка́ць; см. дожа́ривать, жа́рить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Жа́рыць 1 ’смажыць’ (Нас., Сцяшк. МГ), ’моцна прыпякаць’ (ТСБМ). Рус. жа́рить ’смажыць’, ’моцна прыпякаць’, укр. жа́рити ’тс’, польск. żarzyć ’распальваць’, чэш. žářiti ’спальваць’, славац. žiarit ’выпраменьваць цяпло, святло; пячы (на агні)’, балг. жа̀ря, макед. жа́ри, серб.-харв. жа́рити ’грэць (аб сонцы)’, ’жаліць (пра крапіву)’, балг. рэдк. ’пячы (смажыць) на агні’, славен. žaríti ’распальваць’, ’выпраменьваць’, ’пячы на вуголлях’. Ст.-рус. жарити ’смажыць’ (XVII ст.). Ц.-слав. жарити ’frigere’ (Міклашыч, Lex. palaeosl.) энантыясемія?. Дзеяслоў утвораны ў прасл. з суфіксам *‑i‑ti на базе кораня *žar‑ (гл. жар).

Жа́рыць 2 ’рабіць што-н. заўзята, з азартам’ (ТСБМ), ’моцна біць’ (Касп.), ’сцёбаць’, ’моцна ісці (пра дождж)’ (Сл. паўн.-зах.). Рус. жа́рить ’рабіць што-н. заўзята’, укр. жа́рити ’тс’. Развіццё значэння жа́рыць 1, верагодна, праз этап ’моцна прыпякаць’ шляхам абагульнення семы ’моцна’ з магчымай канкрэтызацыяй дзеяння ў гаворках.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пережа́ривать несов. (поджаривать слишком сильно, жарить всё, многое или заново) перапяка́ць; (мясо) перасма́жваць; (сало) перасква́рваць; (кофе, семечки и т. п.) перапра́жваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпяка́ць несов.

1. (подрумянивать) подпека́ть;

2. разг. (допекать) подпека́ть;

3. разг. (печь, жарить ещё к ранее испечённому) припека́ть, поджа́ривать;

4. (о солнце) припека́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)