езуі́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
езуі́цкі |
езуі́цкая |
езуі́цкае |
езуі́цкія |
| Р. |
езуі́цкага |
езуі́цкай езуі́цкае |
езуі́цкага |
езуі́цкіх |
| Д. |
езуі́цкаму |
езуі́цкай |
езуі́цкаму |
езуі́цкім |
| В. |
езуі́цкі (неадуш.) езуі́цкага (адуш.) |
езуі́цкую |
езуі́цкае |
езуі́цкія (неадуш.) езуі́цкіх (адуш.) |
| Т. |
езуі́цкім |
езуі́цкай езуі́цкаю |
езуі́цкім |
езуі́цкімі |
| М. |
езуі́цкім |
езуі́цкай |
езуі́цкім |
езуі́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
езуі́цкі рел., перен. иезуи́тский;
е. о́рдэн — иезуи́тский о́рден;
~кія мане́ры — иезуи́тские мане́ры
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
езуі́цкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да езуіта (у 1 знач.), езуітаў. Езуіцкі касцёл. □ Косю перавялі вучыцца ў езуіцкую жаночую гімназію. Карпюк.
2. перан. Хітры, крывадушны, вераломны. [Янка Рыбалтовіч] чытаў, маліўся над магілкамі сваіх дзядоў па-лацінску, з езуіцкай лісінай пакорай хадзіў па вёсках, носячы людзям «збаўленне ад бязбожнага камунізма...» Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
езуі́т, -а, М -і́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Манах — член каталіцкага манаскага ордэна «Таварыства Ісуса».
2. перан. Хітры, крывадушны, каварны чалавек.
|| ж. езуі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (да 2 знач.).
|| прым. езуі́цкі, -ая, -ае.
Е. ордэн.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
каталі́цка-езуі́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
каталі́цка-езуі́цкі |
каталі́цка-езуі́цкая |
каталі́цка-езуі́цкае |
каталі́цка-езуі́цкія |
| Р. |
каталі́цка-езуі́цкага |
каталі́цка-езуі́цкай каталі́цка-езуі́цкае |
каталі́цка-езуі́цкага |
каталі́цка-езуі́цкіх |
| Д. |
каталі́цка-езуі́цкаму |
каталі́цка-езуі́цкай |
каталі́цка-езуі́цкаму |
каталі́цка-езуі́цкім |
| В. |
каталі́цка-езуі́цкі (неадуш.) каталі́цка-езуі́цкага (адуш.) |
каталі́цка-езуі́цкую |
каталі́цка-езуі́цкае |
каталі́цка-езуі́цкія (неадуш.) каталі́цка-езуі́цкіх (адуш.) |
| Т. |
каталі́цка-езуі́цкім |
каталі́цка-езуі́цкай каталі́цка-езуі́цкаю |
каталі́цка-езуі́цкім |
каталі́цка-езуі́цкімі |
| М. |
каталі́цка-езуі́цкім |
каталі́цка-езуі́цкай |
каталі́цка-езуі́цкім |
каталі́цка-езуі́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
иезуи́тский рел., перен. езуі́цкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)