каталі́цка-езуі́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каталі́цка-езуі́цкі каталі́цка-езуі́цкая каталі́цка-езуі́цкае каталі́цка-езуі́цкія
Р. каталі́цка-езуі́цкага каталі́цка-езуі́цкай
каталі́цка-езуі́цкае		 каталі́цка-езуі́цкага каталі́цка-езуі́цкіх
Д. каталі́цка-езуі́цкаму каталі́цка-езуі́цкай каталі́цка-езуі́цкаму каталі́цка-езуі́цкім
В. каталі́цка-езуі́цкі (неадуш.)
каталі́цка-езуі́цкага (адуш.)		 каталі́цка-езуі́цкую каталі́цка-езуі́цкае каталі́цка-езуі́цкія (неадуш.)
каталі́цка-езуі́цкіх (адуш.)
Т. каталі́цка-езуі́цкім каталі́цка-езуі́цкай
каталі́цка-езуі́цкаю		 каталі́цка-езуі́цкім каталі́цка-езуі́цкімі
М. каталі́цка-езуі́цкім каталі́цка-езуі́цкай каталі́цка-езуі́цкім каталі́цка-езуі́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)