1. Адзінства, згуртаванасць.
2. Агульнасць, супольнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. Адзінства, згуртаванасць.
2. Агульнасць, супольнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| е́днасці | |
| е́днасці | |
| е́днасцю | |
| е́днасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. еди́нство
2. еди́нство
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Адзінства, згуртаванасць.
2. Агульнасць, супольнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
злу́чнасць, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самавыражэ́нне, ‑я,
Тое што і самавыяўленне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бра́цтва, ‑а,
1. Садружнасць,
2. Кола людзей, згуртаваных для якой‑н. адной мэты; рэлігійная абшчына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчы́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, у якім цесна злучаны састаўныя часцінкі; які змяшчае вялікую колькасць рэчыва ў малым аб’ёме.
2. Які складаецца з блізка размешчаных адзін ля другога асоб, прадметаў, частак; часты.
3. Які мае мала прасторы, з абмежаванай прасторай; цесны.
4.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)