дэкарыраваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкарыраваны дэкарыраваная дэкарыраванае дэкарыраваныя
Р. дэкарыраванага дэкарыраванай
дэкарыраванае		 дэкарыраванага дэкарыраваных
Д. дэкарыраванаму дэкарыраванай дэкарыраванаму дэкарыраваным
В. дэкарыраваны
дэкарыраванага		 дэкарыраваную дэкарыраванае дэкарыраваныя
Т. дэкарыраваным дэкарыраванай
дэкарыраванаю		 дэкарыраваным дэкарыраванымі
М. дэкарыраваным дэкарыраванай дэкарыраваным дэкарыраваных

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэкары́раваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкары́раваны дэкары́раваная дэкары́раванае дэкары́раваныя
Р. дэкары́раванага дэкары́раванай
дэкары́раванае		 дэкары́раванага дэкары́раваных
Д. дэкары́раванаму дэкары́раванай дэкары́раванаму дэкары́раваным
В. дэкары́раваны
дэкары́раванага		 дэкары́раваную дэкары́раванае дэкары́раваныя
дэкары́раваных
Т. дэкары́раваным дэкары́раванай
дэкары́раванаю		 дэкары́раваным дэкары́раванымі
М. дэкары́раваным дэкары́раванай дэкары́раваным дэкары́раваных

Кароткая форма: дэкары́равана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэкары́раваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкары́раваны дэкары́раваная дэкары́раванае дэкары́раваныя
Р. дэкары́раванага дэкары́раванай
дэкары́раванае		 дэкары́раванага дэкары́раваных
Д. дэкары́раванаму дэкары́раванай дэкары́раванаму дэкары́раваным
В. дэкары́раваны
дэкары́раванага		 дэкары́раваную дэкары́раванае дэкары́раваныя
дэкары́раваных
Т. дэкары́раваным дэкары́раванай
дэкары́раванаю		 дэкары́раваным дэкары́раванымі
М. дэкары́раваным дэкары́раванай дэкары́раваным дэкары́раваных

Кароткая форма: дэкары́равана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэкары́раваны декори́рованный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

декори́рованный дэкары́раваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фо́льга, ‑і, ДМ фользе, ж.

1. Вельмі тонкі металічны ліст, які выкарыстоўваецца для ўпакоўкі харчовых прадуктаў і ў радзе вытворчасцей. Алюмініевая фольга. // Выраб, упрыгожанне з такіх лістоў. Гэта быў звычайны, грузавік, спецыяльна дэкарыраваны гірляндамі, кветкамі і срэбранай фольгай. «ЛіМ».

2. Спец. У паліграфіі — тонкая папера, пакрытая металічным парашком, якая ўжываецца для ціснення пераплётаў.

[Польск. folga ад лац. folium — ліст.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)