дыскрэ́тны, ‑ая, ‑ае.
Які вызначаецца дыскрэтнасцю.
•••
[Лац. discretus — раздзелены, перарваны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыскрэ́тны, ‑ая, ‑ае.
Які вызначаецца дыскрэтнасцю.
•••
[Лац. discretus — раздзелены, перарваны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
матэма́тыка
○
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дыскрэ́тны
прыметнік, адносны
| дыскрэ́тны | дыскрэ́тнае | дыскрэ́тныя | ||
| дыскрэ́тнага | дыскрэ́тнай дыскрэ́тнае |
дыскрэ́тнага | дыскрэ́тных | |
| дыскрэ́тнаму | дыскрэ́тнай | дыскрэ́тнаму | дыскрэ́тным | |
| дыскрэ́тны ( дыскрэ́тнага ( |
дыскрэ́тную | дыскрэ́тнае | дыскрэ́тныя ( дыскрэ́тных ( |
|
| дыскрэ́тным | дыскрэ́тнай дыскрэ́тнаю |
дыскрэ́тным | дыскрэ́тнымі | |
| дыскрэ́тным | дыскрэ́тнай | дыскрэ́тным | дыскрэ́тных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
матэма́тыка, ‑і,
Навука аб колькасных суадносінах і прасторавых формах навакольнага свету.
•••
[Грэч. mathēmatikē, ад máthēma — навука, веды.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ана́лага-дыскрэ́тны
прыметнік, адносны
| ана́лага-дыскрэ́тны | ана́лага- |
ана́лага-дыскрэ́тнае | ана́лага-дыскрэ́тныя | |
| ана́лага-дыскрэ́тнага | ана́лага-дыскрэ́тнай ана́лага-дыскрэ́тнае |
ана́лага-дыскрэ́тнага | ана́лага-дыскрэ́тных | |
| ана́лага-дыскрэ́тнаму | ана́лага-дыскрэ́тнай | ана́лага-дыскрэ́тнаму | ана́лага-дыскрэ́тным | |
| ана́лага-дыскрэ́тны ( ана́лага-дыскрэ́тнага ( |
ана́лага-дыскрэ́тную | ана́лага-дыскрэ́тнае | ана́лага-дыскрэ́тныя ( ана́лага-дыскрэ́тных ( |
|
| ана́лага-дыскрэ́тным | ана́лага-дыскрэ́тнай ана́лага-дыскрэ́тнаю |
ана́лага-дыскрэ́тным | ана́лага-дыскрэ́тнымі | |
| ана́лага-дыскрэ́тным | ана́лага-дыскрэ́тнай | ана́лага-дыскрэ́тным | ана́лага-дыскрэ́тных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)