ду́шаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ду́шаны ду́шаная ду́шанае ду́шаныя
Р. ду́шанага ду́шанай
ду́шанае		 ду́шанага ду́шаных
Д. ду́шанаму ду́шанай ду́шанаму ду́шаным
В. ду́шаны (неадуш.)
ду́шанага (адуш.)		 ду́шаную ду́шанае ду́шаныя (неадуш.)
ду́шаных (адуш.)
Т. ду́шаным ду́шанай
ду́шанаю		 ду́шаным ду́шанымі
М. ду́шаным ду́шанай ду́шаным ду́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ду́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ду́шаны ду́шаная ду́шанае ду́шаныя
Р. ду́шанага ду́шанай
ду́шанае		 ду́шанага ду́шаных
Д. ду́шанаму ду́шанай ду́шанаму ду́шаным
В. ду́шаны (неадуш.)
ду́шанага (адуш.)		 ду́шаную ду́шанае ду́шаныя (неадуш.)
ду́шаных (адуш.)
Т. ду́шаным ду́шанай
ду́шанаю		 ду́шаным ду́шанымі
М. ду́шаным ду́шанай ду́шаным ду́шаных

Кароткая форма: ду́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ду́шаны

1. прич. да́вленный; мя́тый; см. душы́ць I 1;

2. прил. да́вленый;

~ныя слі́вы — да́вленые сли́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ду́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад душыць ​1.

2. Пашкоджаны, расплюшчаны ціскам. Душаныя слівы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надушы́ць¹, -душу́, -ду́шыш, -ду́шыць; -ду́шаны; зак., каго-чаго (разм.).

Раздушыць, расплюшчыць нейкую колькасць каго-, чаго-н.

Н. ягад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

душы́ць², душу́, ду́шыш, ду́шыць; ду́шаны; незак., каго-што.

Абпырскваць духамі, адэкалонам.

Д. насоўку.

|| зак. надушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны.

|| звар. душы́цца, душу́ся, ду́шышся, ду́шыцца; зак. надушы́цца, -ушу́ся, -у́шышся, -у́шыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздушы́ць, -душу́, -ду́шыш, -ду́шыць; -ду́шаны; зак., каго-што.

1. Моцна націснуўшы, змяць, расплюшчыць.

Р. яйка.

Р. ягады.

2. Прыціснуўшы чым-н. цяжкім, душачы, забіць або скалечыць.

Р. грудную клетку.

|| незак. разду́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

да́вленный прич.; да́вленый

1. ду́шаны;

2. (о ягодах и т. п.) паду́шаны, парасціска́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

душы́ць¹, душу́, ду́шыш, ду́шыць; ду́шаны; незак.

1. каго. Пазбаўляць жыцця, моцна сціскаючы горла.

Д. вяроўкай.

2. каго. Не даваць магчымасці свабодна дыхаць.

Каўнер ду́шыць.

Ду́шыць кашаль.

3. перан., каго-што. Прыгнятаць, не даваць магчымасці развівацца чаму-н.

Д. свабоду.

|| зак. задушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны.

|| звар. душы́цца, душу́ся, ду́шышся, ду́шыцца (да 1 і 3 знач.); зак. задушы́цца, -ушу́ся, -у́шышся, -у́шыцца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мя́тый

1. мя́ты; каме́чаны; памя́ты; пакаме́чаны;

мя́тый пар техн. мя́тая па́ра;

2. (раздавленный) ці́сканы, ду́шаны; цёрты, то́ўчаны; паці́снуты, паду́шаны;

3. (замешенный) ме́шаны;

4. (растоптанный) тапта́ны; патапта́ны;

5. (о льне, пеньке) цёрты; мя́ты; см. мять.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)