друка́рня, -і, мн. -і, -рань і -рняў, ж.

Прадпрыемства, у якім друкуюцца кнігі, газеты і іншыя выданні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

друка́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. друка́рня друка́рні
Р. друка́рні друка́рань
друка́рняў
Д. друка́рні друка́рням
В. друка́рню друка́рні
Т. друка́рняй
друка́рняю		 друка́рнямі
М. друка́рні друка́рнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

друка́рня ж. типогра́фия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

друка́рня, ‑і, ж.

Прадпрыемства, у якім друкуюцца кнігі, газеты і іншыя выданні. Атрымаць кнігі з друкарні. □ Рэдактар чытаў толькі што прынесеныя з друкарні палосы заўтрашняга нумару газеты — гэта была яго штовячэрняя работа. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Друка́рня ’друкарня’. Гл. друк 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

типогра́фия друка́рня, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тыпагра́фія, ‑і, ж.

Тое, што і друкарня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

книгопеча́тня уст. друка́рня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

печа́тня уст. друка́рня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нотадрука́рня, ‑і, ж.

Друкарня, якая займаецца друкаваннем нот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)