друка́рня, -і, мн. -і, -рань і -рняў, ж.

Прадпрыемства, у якім друкуюцца кнігі, газеты і іншыя выданні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

друка́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. друка́рня друка́рні
Р. друка́рні друка́рань
друка́рняў
Д. друка́рні друка́рням
В. друка́рню друка́рні
Т. друка́рняй
друка́рняю		 друка́рнямі
М. друка́рні друка́рнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

друка́рня ж. типогра́фия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

друка́рня, ‑і, ж.

Прадпрыемства, у якім друкуюцца кнігі, газеты і іншыя выданні. Атрымаць кнігі з друкарні. □ Рэдактар чытаў толькі што прынесеныя з друкарні палосы заўтрашняга нумару газеты — гэта была яго штовячэрняя работа. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Друкарня 4/289; 10/360

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

друка́рня ж. Druckeréi f -, -en;

падпо́льная друка́рня Gehéimdrucke rei f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

друкарня

т. 6, с. 220

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

друка́рня

(польск. drukarnia)

прадпрыемства, у якім друкуюцца кнігі, газеты і іншыя выданні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

друкарня

Том: 9, старонка: 86.

img/09/09-086_0517_Друкарня.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Друка́рня ’друкарня’. Гл. друк 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)