дзіркава́ць
‘дзіравіць, рабіць дзіркі ў чым-небудзь, на чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дзірку́ю |
дзірку́ем |
| 2-я ас. |
дзірку́еш |
дзірку́еце |
| 3-я ас. |
дзірку́е |
дзірку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дзіркава́ў |
дзіркава́лі |
| ж. |
дзіркава́ла |
| н. |
дзіркава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дзірку́й |
дзірку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дзірку́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дзіркава́ціць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дзіркава́чу |
дзіркава́цім |
| 2-я ас. |
дзіркава́ціш |
дзіркава́ціце |
| 3-я ас. |
дзіркава́ціць |
дзіркава́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
дзіркава́ціў |
дзіркава́цілі |
| ж. |
дзіркава́ціла |
| н. |
дзіркава́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дзіркава́ць |
дзіркава́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дзіркава́цячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)