дзіра́віць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзіра́ўлю дзіра́вім
2-я ас. дзіра́віш дзіра́віце
3-я ас. дзіра́віць дзіра́вяць
Прошлы час
м. дзіра́віў дзіра́вілі
ж. дзіра́віла
н. дзіра́віла
Загадны лад
2-я ас. дзіра́ў дзіра́ўце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзіра́вячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзіра́віць несов., разг. дыря́вить, реше́тить; издыря́вливать, изреше́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзіра́віць, ‑раўлю, ‑равіш, ‑равіць; незак., што.

Рабіць дзіркі ў чым‑н. [Весялоў] успомніў усё: і завыванне ветру ў стропах парашута, і сухі трэск куль, што разрывалі, дзіравілі шоўк, і пах свежых сасновых дошак, і пах салідолу ад халодных авіябомб. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыря́вить несов., прост. дзіра́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

издыря́вливать несов., разг. дзіра́віць, здзіра́ўліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изреше́чивать несов. дзіра́віць, здзіра́ўліваць; зрашэ́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзіркава́ць

‘дзіравіць, рабіць дзіркі ў чым-небудзь, на чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзірку́ю дзірку́ем
2-я ас. дзірку́еш дзірку́еце
3-я ас. дзірку́е дзірку́юць
Прошлы час
м. дзіркава́ў дзіркава́лі
ж. дзіркава́ла
н. дзіркава́ла
Загадны лад
2-я ас. дзірку́й дзірку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзірку́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзі́рыць

‘дзіравіць, рабіць дзіркі ў чым-небудзь, на чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзі́ру дзі́рым
2-я ас. дзі́рыш дзі́рыце
3-я ас. дзі́рыць дзі́раць
Прошлы час
м. дзі́рыў дзі́рылі
ж. дзі́рыла
н. дзі́рыла
Загадны лад
2-я ас. дзі́р дзі́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзі́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Рэшэці́ць ’прыбіваць жэрдкі да крокваў’ (ТС). Укр. решетити ’дзіравіць; абрашэчваць’. Да рашотка 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

реше́тить несов.

1. спец. ла́ціць;

2. (изрешечивать) разг. дзіра́віць, здзіра́ўліваць; зрашэ́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)