дзялі́льны, -ая, -ае.

1. Які адносіцца да дзялення (у 2 знач.).

2. Прызначаны для нанясення дзяленняў (у 4 знач.; спец.).

Д. цыркуль.

Дзялільная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дели́тельный мат., техн. дзялі́льны;

дели́тельная маши́на дзялі́льная машы́на;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзялі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзялі́льны дзялі́льная дзялі́льнае дзялі́льныя
Р. дзялі́льнага дзялі́льнай
дзялі́льнае		 дзялі́льнага дзялі́льных
Д. дзялі́льнаму дзялі́льнай дзялі́льнаму дзялі́льным
В. дзялі́льны (неадуш.)
дзялі́льнага (адуш.)		 дзялі́льную дзялі́льнае дзялі́льныя (неадуш.)
дзялі́льных (адуш.)
Т. дзялі́льным дзялі́льнай
дзялі́льнаю		 дзялі́льным дзялі́льнымі
М. дзялі́льным дзялі́льнай дзялі́льным дзялі́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзялі́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да дзялення (у 2 знач.).

2. Спец. Прызначаны для нанясення дзяленняў (у 3 знач). Дзялільны цыркуль. Дзялільная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)