даўгару́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даўгару́кі даўгару́кая даўгару́кае даўгару́кія
Р. даўгару́кага даўгару́кай
даўгару́кае		 даўгару́кага даўгару́кіх
Д. даўгару́каму даўгару́кай даўгару́каму даўгару́кім
В. даўгару́кі (неадуш.)
даўгару́кага (адуш.)		 даўгару́кую даўгару́кае даўгару́кія (неадуш.)
даўгару́кіх (адуш.)
Т. даўгару́кім даўгару́кай
даўгару́каю		 даўгару́кім даўгару́кімі
М. даўгару́кім даўгару́кай даўгару́кім даўгару́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

даўгару́кі длиннору́кий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даўгару́кі, ‑ая, ‑ае.

З доўгімі рукамі. З выгляду гэта быў падлетак, худы, даўгарукі, з тонкай шыяй, а па хадзе, па прыгорбленай постаці — мужчына. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

длиннору́кий даўгару́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

долгору́кий разг. даўгару́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)