дата́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Дзяржаўная грашовая дапамога прадпрыемствам, установам і арганізацыям для пакрыцця перавыдаткаў і іншых патрэб.

Атрымаць датацыю.

|| прым. датацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дата́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дата́цыя дата́цыі
Р. дата́цыі дата́цый
Д. дата́цыі дата́цыям
В. дата́цыю дата́цыі
Т. дата́цыяй
дата́цыяю		 дата́цыямі
М. дата́цыі дата́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дата́цыя ж. дота́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дата́цыя, ‑і, ж.

Дзяржаўная грашовая дапамога прадпрыемствам, установам і арганізацыям для пакрыцця перавыдаткаў і для іншых патрэб.

[Ад лац. dotatio — дар.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дота́ция дата́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)