дапі́ць, -п’ю́, -п’е́ш, -п’е́; -п’ём, -п’яце́, -п’ю́ць; -пі́; -пі́ты; зак., што.

Выпіць усё, да канца.

Д. малако.

|| незак. дапіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дапі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дап’ю́ дап’ё́м
2-я ас. дап’е́ш дап’яце́
3-я ас. дап’е́ дап’ю́ць
Прошлы час
м. дапі́ў дапілі́
ж. дапіла́
н. дапіла́
дапіло́
Загадны лад
2-я ас. дапі́ дапі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дапі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапі́ць сов. допи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапі́ць, ‑п’ю, ‑п’еш, ‑п’е; ‑п’ём, ‑п’яце; заг. дапі; зак., што.

Выпіць усё, да канца. Дапіць малако. □ Ілья дапіў свой чай, закурыў і выйшаў на балкон. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

допи́ть сов. дапі́ць, мног. падапіва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падапіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Дапіць усё, многае. Падапіваць малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

доку́шать сов., прост.

1. (доесть) дае́сці, мног. падаяда́ць;

2. (допить) дапі́ць, мног. падапіва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ *Патру́сіны, лін. потру́сыны ’канец вяселля’ (Сл. Брэс.). Магчыма, з укр. лубенск. потрусини ’збор вялікай колькасці гасцей, асоб вельмі блізкіх сям’і на другі дзень гулянкі, каб даесці і дапіць рэшткі са ўчарашняга дня’. Утвораны ад потрусити ’патрэсці, праверыць, зрабіць труску, праверку’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)