дапі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дап’ю́ дап’ё́м
2-я ас. дап’е́ш дап’яце́
3-я ас. дап’е́ дап’ю́ць
Прошлы час
м. дапі́ў дапілі́
ж. дапіла́
н. дапіла́
дапіло́
Загадны лад
2-я ас. дапі́ дапі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дапі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)