Далё́кае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Далё́кае
Р. Далё́кага
Д. Далё́каму
В. Далё́кае
Т. Далё́кім
М. Далё́кім

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

далё́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. далё́кі далё́кая далё́кае далё́кія
Р. далё́кага далё́кай
далё́кае		 далё́кага далё́кіх
Д. далё́каму далё́кай далё́каму далё́кім
В. далё́кі (неадуш.)
далё́кага (адуш.)		 далё́кую далё́кае далё́кія (неадуш.)
далё́кіх (адуш.)
Т. далё́кім далё́кай
далё́каю		 далё́кім далё́кімі
М. далё́кім далё́кай далё́кім далё́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыгада́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; зак.

Прыйсці на памяць, успомніцца.

Прыгадалася далёкае мінулае.

|| незак. прыга́двацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прышэ́сце, -я, н. (уст.).

Прыход, з’яўленне.

◊

Да другога прышэсця (разм., жарт.) — пра што-н. далёкае і няпэўнае.

Прыйдзецца нам чакаць да другога прышэсця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

да́леч, -ы, мн. да́лечы, -аў, ж. (разм.).

1. Далёкае месца, аддаленая мясцовасць.

Не паеду ў такую д.

2. Вялікая прастора, прасцяг.

Блакітная д. над галавой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отъе́зжий уст. далёкі;

отъе́зжее по́ле далёкае по́ле.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даль, -і, мн. -і, -яў і -ей, ж.

1. Далёкі прастор; прасцяг, шыр.

Далі леглі сінім морам.

2. (звычайна з азначэннем). Далёкае месца.

Блакітная д.

Праклалі шлях у касмічныя далі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запрапа́сціць

‘адправіць, падзець каго-небудзь, што-небудзь у далёкае месца, невядома куды’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запрапа́шчу запрапа́сцім
2-я ас. запрапа́сціш запрапа́сціце
3-я ас. запрапа́сціць запрапа́сцяць
Прошлы час
м. запрапа́сціў запрапа́сцілі
ж. запрапа́сціла
н. запрапа́сціла
Загадны лад
2-я ас. запрапа́сці запрапа́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час запрапа́сціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

свая́цтва ср.

1. родство́;

далёкае с. — да́льнее родство́;

2. (по браку) свойство́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грымо́цце, ‑я, н.

Разм. Тое, што і грымоты. Чэргі .. [кулямётаў], напаўзаючы, зліліся ў далёкае, прыглушанае ветрам грымоцце. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)