грымо́цце, ‑я, н.
Разм. Тое, што і грымоты. Чэргі .. [кулямётаў], напаўзаючы, зліліся ў далёкае, прыглушанае ветрам грымоцце. Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)