да́льні
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
да́льні |
да́льняя |
да́льняе |
да́льнія |
| Р. |
да́льняга |
да́льняй да́льняе |
да́льняга |
да́льніх |
| Д. |
да́льняму |
да́льняй |
да́льняму |
да́льнім |
| В. |
да́льні (неадуш.) да́льняга (адуш.) |
да́льнюю |
да́льняе |
да́льнія (неадуш.) да́льніх (адуш.) |
| Т. |
да́льнім |
да́льняй да́льняю |
да́льнім |
да́льнімі |
| М. |
да́льнім |
да́льняй |
да́льнім |
да́льніх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цянька́мі, прысл.
Разм. Напрасткі, нацянькі. Калі хлопец зноў ад’язджаў па вучобу, .. [Марылька] вельмі нерашуча .. цянькамі падышла да станцыі. Кулакоўскі. Мо хлопцы з дальняе дарогі ідуць цянькамі да сяліб? Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свая́цтва, -а, н.
1. Сувязь паміж людзьмі, заснаваная на паходжанні ад агульнага продка, а таксама на шлюбных сямейных адносінах.
Дальняе с.
С. па бацькавай лініі.
2. зб. Родныя, сваякі; радня.
На вяселле з’ехалася ўсё с.
3. перан. Падабенства, блізкасць па змесце, уласцівасцях, прыкметах.
С. з традыцыямі беларускіх класікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заме́жжа ср., собир. (зарубежные страны, иностранные государства) зарубе́жье;
бліжняе з. — бли́жнее зарубе́жье;
дальняе з. — да́льнее зарубе́жье
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
да́льні, ‑яя, ‑яе.
1. Аддалены ад каго‑, чаго‑н. больш, чым іншыя; проціл. бліжні. Дальнія палеткі. Дальняя мэта. Дальні тыл. □ Снапы .. ляжалі не толькі блізка. Былі і.. у дальнім кутку. Мележ. // Які мае вялікую працягласць у прасторы. Дальняя дарога. Дальняе плаванне. Дальні рэйс.
2. Тое, што і далёкі (у 3 знач.). [Сілівона] спаткала цётка Аксіння, якая даводзілася яму дальняй сваячкай. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)