дайма́ць гл. даняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дайма́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дайма́ю дайма́ем
2-я ас. дайма́еш дайма́еце
3-я ас. дайма́е дайма́юць
Прошлы час
м. дайма́ў дайма́лі
ж. дайма́ла
н. дайма́ла
Загадны лад
2-я ас. дайма́й дайма́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дайма́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дайма́ць несов., разг. (не давать покоя, доводить до крайности) донима́ть, изводи́ть, допека́ть; пресле́довать;

д. ця́жкай пра́цай — донима́ть тяжёлой рабо́той;

д. сваі́мі кпі́намі — донима́ть (изводи́ть, допека́ть) свои́ми насме́шками;

д. про́сьбамі — донима́ть про́сьбами;

гэ́та ду́мка дайма́ла яго́ ко́жны дзень — э́та мысль пресле́довала (донима́ла) его́ ка́ждый день

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дайма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даня́ць, дайму́, до́ймеш, до́йме; даня́ў, даняла́, -ло́; даймі́; даня́ты; зак., каго-што.

Змучыць, дапячы, вывесці з раўнавагі.

Як дойме ліха, прарэжуцца зубы (з нар.).

|| незак. дайма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

донима́ть несов., разг. дайма́ць, дапяка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяё́даваць

‘мучыць, даймаць каго-небудзь, дапякаць каму-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бяё́дую бяё́дуем
2-я ас. бяё́дуеш бяё́дуеце
3-я ас. бяё́дуе бяё́дуюць
Прошлы час
м. бяё́даваў бяё́давалі
ж. бяё́давала
н. бяё́давала
Загадны лад
2-я ас. бяё́дуй бяё́дуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бяё́дуючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бяё́даць

‘мучыць, даймаць каго-небудзь, дапякаць каму-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бяё́даю бяё́даем
2-я ас. бяё́даеш бяё́даеце
3-я ас. бяё́дае бяё́даюць
Прошлы час
м. бяё́даў бяё́далі
ж. бяё́дала
н. бяё́дала
Загадны лад
2-я ас. бяё́дай бяё́дайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бяё́даючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Надазаля́ць ’надакучаць’ (бяроз., КЭС), укр. надозоля́ти ’даймаць, дапякаць’, рус. надозоля́ть ’рабіць на зло, дапякаць’, надзолять ’тс’: сердце надзоля́ть (= сердце надрывать) (СРНГ). Гл. назаля́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

осажда́ть​I несов.

1. (подвергать осаде) воен. абло́жваць, акружа́ць; аса́джваць;

2. перен. (окружать) акружа́ць;

3. перен. (донимать) разг. дайма́ць, надакуча́ць, прыстава́ць (з чым);

осажда́ть про́сьбами дайма́ць (надакуча́ць) про́сьбамі, прыстава́ць з про́сьбамі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)