дада́тны, -ая, -ае.

1. Які мае патрэбныя ўласцівасці, якасці, заслугоўвае адабрэння.

Д. бок падзей.

Дадатная з’ява.

2. Які выражае адабрэнне; станоўчы.

Дадатная ацэнка.

3. У матэматыцы: большы за нуль.

Д. лік.

Дадатная велічыня.

4. Від электрычнага зараду, носьбітамі якога з’яўляюцца пазітрон, пратон і інш. (спец.).

Д. электрычны зарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дада́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дада́тны дада́тная дада́тнае дада́тныя
Р. дада́тнага дада́тнай
дада́тнае		 дада́тнага дада́тных
Д. дада́тнаму дада́тнай дада́тнаму дада́тным
В. дада́тны (неадуш.)
дада́тнага (адуш.)		 дада́тную дада́тнае дада́тныя (неадуш.)
дада́тных (адуш.)
Т. дада́тным дада́тнай
дада́тнаю		 дада́тным дада́тнымі
М. дада́тным дада́тнай дада́тным дада́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дада́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дада́тны дада́тная дада́тнае дада́тныя
Р. дада́тнага дада́тнай
дада́тнае		 дада́тнага дада́тных
Д. дада́тнаму дада́тнай дада́тнаму дада́тным
В. дада́тны (неадуш.)
дада́тнага (адуш.)		 дада́тную дада́тнае дада́тныя (неадуш.)
дада́тных (адуш.)
Т. дада́тным дада́тнай
дада́тнаю		 дада́тным дада́тнымі
М. дада́тным дада́тнай дада́тным дада́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дада́тны в разн. знач. положи́тельный;

~ная ацэ́нка — положи́тельная оце́нка;

д. лік — мат. положи́тельное число́;

д. зара́д — физ. положи́тельный заря́д;

○ д. по́люс — физ. положи́тельный по́люс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дада́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае патрэбныя ўласцівасці, якасці, заслугоўвае адабрэння. Былі і дадатныя бакі ў гэтых вандроўках: па дарозе добра абмяркоўваўся даклад. Колас.

2. Які выражае адабрэнне; станоўчы. Дадатная ацэнка.

3. Большы, чым нуль. Дадатны лік. Дадатная велічыня. Дадатная тэмпература.

4. Які мае адносіны да віду электрычнасць часціцамі якога з’яўляюцца пратоны, пазітроны і інш. Дадатны зарад.

5. у знач. наз. дада́тнае, ‑ага. Тое, што характарызуецца станоўчымі якасцямі; проціл. адмоўнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дада́тнасць ж. положи́тельность; см. дада́тны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плю́с

‘матэматычны знак; дадатны бок, перавага’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. плю́с плюсы́
Р. плю́са плюсо́ў
Д. плю́су плюса́м
В. плю́с плюсы́
Т. плю́сам плюса́мі
М. плю́се плюса́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рознаіме́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які нясе процілеглыя (дадатны або адмоўны) зарады. Рознаіменныя зарады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́зус, -а і -у, м.

1. -а, мн. -ы, -аў. Вузканосая малпа роду макак.

2. -у. Тое, што і рэзус-фактар (разм.).

Адмоўны р.

Дадатны р.

|| прым. рэ́зусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антырэ́чыва, ‑а, н.

Форма матэрыі, процілеглая рэчыву, у якім элементарныя часцінкі маюць, у прыватнасці, процілеглы электрычны зарад (электрон — дадатны, пратон — адмоўны і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)