давалачы́, -лаку́, -лачэ́ш, -лачэ́; -лачо́м, -лачаце́, -лаку́ць; -ло́к, -лакла́, -ло́; -лачы́; -ло́чаны; зак., што (разм.).

3 цяжкасцю данесці, дацягнуць да якога-н. месца.

Ледзь давалок мех бульбы.

Хлопцы не змаглі д. лодку да возера.

|| незак. давалака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

давалачы́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. давалаку́ давалачо́м
2-я ас. давалачэ́ш давалачаце́
3-я ас. давалачэ́ давалаку́ць
Прошлы час
м. давало́к давалаклі́
ж. давалакла́
н. давалакло́
Загадны лад
2-я ас. давалачы́ давалачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час давало́кшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

давалачы́ сов., разг. дотащи́ть, доволо́чь, доволочи́ть;

◊ ног не д. — ног не дотащи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

давалачы́, ‑лаку, ‑лачэш, ‑лачэ; ‑лачом, ‑лачаце, ‑лакуць; пр. давалок, ‑лакла, ‑ло; заг. давалачы; зак., каго-што.

Разм. З цяжкасцю данесці, давезці, дацягнуць да якога‑н. месца. Давалачы лодку да ракі. □ Хлопцы хутка давалаклі.. [ваўчанё] да месца, успіхнулі на павозку. Якімовіч.

•••

Ног не давалачы — не мець сіл дайсці куды‑н. — Дадому ты такі не пойдзеш, — запярэчыў Ёська. — Ты і ног туды не давалачэш. — Яшчэ і цябе давалаку, гавары вось хутчэй пра справу ды пойдзем. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

доволочи́ть сов., разг. давалачы́, дацягну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доволо́чь сов., прост. давалачы́, дацягну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

давалака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да давалачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давала́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да давалачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дотащи́ть сов., разг. дацягну́ць; (доволочь — ещё) давалачы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

датараба́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Дацягнуць, данесці, давалачы што‑н. куды‑н., да якога‑н. месца. Датарабаніць паклажу да воза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)