датараба́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.
Разм. Дацягнуць, данесці, давалачы што‑н. куды‑н., да якога‑н. месца. Датарабаніць паклажу да воза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)