дабі́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабі́ты дабі́тая дабі́тае дабі́тыя
Р. дабі́тага дабі́тай
дабі́тае		 дабі́тага дабі́тых
Д. дабі́таму дабі́тай дабі́таму дабі́тым
В. дабі́ты (неадуш.)
дабі́тага (адуш.)		 дабі́тую дабі́тае дабі́тыя (неадуш.)
дабі́тых (адуш.)
Т. дабі́тым дабі́тай
дабі́таю		 дабі́тым дабі́тымі
М. дабі́тым дабі́тай дабі́тым дабі́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дабі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дабі́ты дабі́тая дабі́тае дабі́тыя
Р. дабі́тага дабі́тай
дабі́тае		 дабі́тага дабі́тых
Д. дабі́таму дабі́тай дабі́таму дабі́тым
В. дабі́ты (неадуш.)
дабі́тага (адуш.)		 дабі́тую дабі́тае дабі́тыя (неадуш.)
дабі́тых (адуш.)
Т. дабі́тым дабі́тай
дабі́таю		 дабі́тым дабі́тымі
М. дабі́тым дабі́тай дабі́тым дабі́тых

Кароткая форма: дабі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дабі́ты

1. в разн. знач. доби́тый; прико́нченный;

2. доколо́ченный;

1, 2 см. дабі́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

доби́тый дабі́ты, мног. падабіва́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доколо́ченный

1. дабі́ты;

2. датрэ́сены, дакало́чаны; см. доколоти́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прико́нченный

1. прыко́нчаны, ко́нчаны, ско́нчаны;

2. (добитый) прыко́нчаны, дабі́ты; см. прико́нчить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)