гідро́граф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гідро́граф |
гідро́графы |
| Р. |
гідро́графа |
гідро́графаў |
| Д. |
гідро́графу |
гідро́графам |
| В. |
гідро́граф |
гідро́графы |
| Т. |
гідро́графам |
гідро́графамі |
| М. |
гідро́графе |
гідро́графах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гідро́граф, ‑а, м.
Спецыяліст у галіне гідраграфіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гидро́граф гідро́граф, -фа м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)