назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| гу́шкання | |
| гу́шканню | |
| гу́шканнем | |
| гу́шканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| гу́шкання | |
| гу́шканню | |
| гу́шканнем | |
| гу́шканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гу́шкацца, -аюся, -аешся, -аецца;
Рытмічна калыхацца з аднаго боку ў другі або зверху ўніз.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гу́шкаць, -аю, -аеш, -ае;
1. Рытмічна гайдаць, калыхаць з аднаго боку ў другі або зверху ўніз.
2. 3 захапленнем падкідаць каго
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кача́ниеI
1. калыха́нне, -ння
2. хіста́нне, -ння
3. вага́нне, -ння
4. ківа́нне, -ння
5. калыха́нне, -ння
6. падкіда́нне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раска́чивание
1. гайда́нне, -ння
2. хіста́нне, -ння
3. развару́шванне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)