гуля́шчы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гуля́шчы гуля́шчая гуля́шчае гуля́шчыя
Р. гуля́шчага гуля́шчай
гуля́шчае
гуля́шчага гуля́шчых
Д. гуля́шчаму гуля́шчай гуля́шчаму гуля́шчым
В. гуля́шчы (неадуш.)
гуля́шчага (адуш.)
гуля́шчую гуля́шчае гуля́шчыя (неадуш.)
гуля́шчых (адуш.)
Т. гуля́шчым гуля́шчай
гуля́шчаю
гуля́шчым гуля́шчымі
М. гуля́шчым гуля́шчай гуля́шчым гуля́шчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гуля́шчы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. гуля́шчы гуля́шчыя
Р. гуля́шчага гуля́шчых
Д. гуля́шчаму гуля́шчым
В. гуля́шчага (адуш.) гуля́шчых (адуш.)
Т. гуля́шчым гуля́шчымі
М. гуля́шчым гуля́шчых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гуля́шчы прост.

1. гуля́щий;

2. (незанятый) свобо́дный;

~чая каду́шка — свобо́дная каду́шка;

3. лёгкий;

г. хлеб — лёгкий хлеб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуля́шчы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Свабодны ад работы; незаняты. Гуляшчыя коні. Гуляшчы чалавек.

2. Які не патрабуе вялікіх намаганняў; лёгкі. Гуляшчая работа. Гуляшчы хлеб.

3. Які вядзе распуснае жыццё. Можа, .. [Анісім] думае, што .. [Алімпа] сапраўды якая гуляшчая. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гулево́й

1. прост. во́льны; (нерабочий) нерабо́чы;

2. (незанятый) гуля́шчы;

3. (разгульный) гуля́шчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуля́щий прост. гуля́шчы, блудні́к, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праздношата́ющийся разг.

1. прил. гуля́шчы;

2. сущ. бадзя́ка, -кі м. и ж., гуля́шчы, -шчага м., гульта́й, -тая́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забубённый прост. адча́янны; (беззаботный) бесклапо́тны, бестурбо́тны, разгу́льны, разг. гуля́шчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́здный

1. (пустой) пусты́; (тщетный) ма́рны; (бесполезный) бескары́сны;

пра́здный разгово́р пуста́я размо́ва;

э́то не пра́здный вопро́с гэ́та не пусто́е пыта́нне;

пра́здное любопы́тство пуста́я ціка́васць;

2. (бездельный) бяздзе́йны, гуля́шчы; (свойственный бездельнику) гульта́йскі; (незанятый) (нічы́м) незаня́ты;

пра́здная жизнь бяздзе́йнае (гуля́шчае, гульта́йскае) жыццё;

пра́здный челове́к гуля́шчы (нічы́м не заня́ты) чалаве́к; (бездельник) гульта́й, лайда́к, ло́дар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кабалда́й ’вялікаўзроставы’ (Касп.). Відаць, што значэнне, выведзенае з прыкладу («Як табе ня сорамна — ты ж ужо кабалдай!»), з’яўляецца толькі варыянтам магчымай дэфініцыі. З этымалагічна дапушчальных супастаўленняў ні рус. хабалда ’бойкая, крыклівая кабета’, бахалда ’балаболка, разявака, гультай і г. д.’, ні літ. kabálda ’кульгаючая, нязграбная асоба’ не падтрымліваюць тлумачэння Каспяровіча. Яны, аднак, і не пярэчаць яму — агульнавядомымі з’яўляюцца ваганні семантыкі ў экспрэсіўных словах. Такім чынам, паводле семантычнага крытэрыю, нельга выбраць у якасці крыніцы запазычання ні рускую, ні літоўскую мову. Дапамагае крытэрый фанетычны. На той жа тэрыторыі зафіксаваны хабал(ь), хабёл ’бабнік, гуляшчы мужчына’ (Касп.). Гэтыя словы, відавочна, суадносяцца з прыведзенай вышэй рускай лексікай, але цяжка дапусціць, што ў слове кабалдайк паходзіць з х, тым больш што тыповымі з’яўляюцца адваротныя сувязі, г. зн. х < к. У сувязі з гэтым аддаецца перавага літ. kabálda. Такім чынам, можна сцвярджаць, што віц. кабалдай запазычана з літ. крыніцы, блізка да якой стаіць kabálda, адзначанае ў слоўніках. Аб літ. слове гл. Фрэнкель, 200.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)