фо́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж. (спец.).

Гукавая арганізацыя паэтычнай мовы.

Ф. верша.

|| прым. фані́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фо́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Спец. Гукавая арганізацыя паэтычнай мовы (гукавая інструментоўка, эўфанія); наогул — гукавы бок мовы.

[Ад грэч. phōnē — гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лака́цыя, -і, ж. (спец.).

Вызначэнне месцазнаходжання аб’екта з дапамогай лакатара.

Гукавая л.

Аптычная л.

|| прым. лакацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фане́ма, -ы, мн. -ы, -не́м, ж.

У мовазнаўстве: абстрактная гукавая адзінка мовы, якая выконвае сэнсаадрознівальную функцыю.

|| прым. фане́мны, -ая, -ае і фанематы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фане́ма, ‑ы, ж.

Спец. Непадзельная далей гукавая адзінка мовы, якая выконвае сэнсаадрознівальную функцыю.

[Ад грэч. phōnēma — гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́кавы гу́кавая гу́кавае гу́кавыя
Р. гу́кавага гу́кавай
гу́кавае		 гу́кавага гу́кавых
Д. гу́каваму гу́кавай гу́каваму гу́кавым
В. гу́кавы (неадуш.)
гу́кавага (адуш.)		 гу́кавую гу́кавае гу́кавыя (неадуш.)
гу́кавых (адуш.)
Т. гу́кавым гу́кавай
гу́каваю		 гу́кавым гу́кавымі
М. гу́кавым гу́кавай гу́кавым гу́кавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гукавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гукавы́ гукава́я гукаво́е гукавы́я
Р. гукаво́га гукаво́й
гукаво́е		 гукаво́га гукавы́х
Д. гукаво́му гукаво́й гукаво́му гукавы́м
В. гукавы́ (неадуш.)
гукаво́га (адуш.)		 гукаву́ю гукаво́е гукавы́я (неадуш.)
гукавы́х (адуш.)
Т. гукавы́м гукаво́й
гукаво́ю		 гукавы́м гукавы́мі
М. гукавы́м гукаво́й гукавы́м гукавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вымаўле́нне, ‑я, н.

Перадача голасам гукаў ці слоў мовы. Вымаўленне зычных гукаў. Правільнае вымаўленне. Выразнае вымаўленне. Каларытнае вымаўленне. // Гукавая сістэма мовы. Беларускае літаратурнай вымаўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інструменто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, ж. (спец.).

1. Выклад музычнага твора для выканання аркестрам, камерным ансамблем, а таксама хорам.

2. Аддзел тэорыі музыкі, які вывучае прынцыпы такога выкладу і спалучэнне музычных інструментаў у аркестры.

3. перан. Гукавая арганізацыя мастацкай мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́бразна-гукавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́бразна-гукавы́ во́бразна-гукава́я во́бразна-гукаво́е во́бразна-гукавы́я
Р. во́бразна-гукаво́га во́бразна-гукаво́й
во́бразна-гукаво́е		 во́бразна-гукаво́га во́бразна-гукавы́х
Д. во́бразна-гукаво́му во́бразна-гукаво́й во́бразна-гукаво́му во́бразна-гукавы́м
В. во́бразна-гукавы́ (неадуш.)
во́бразна-гукаво́га (адуш.)		 во́бразна-гукаву́ю во́бразна-гукаво́е во́бразна-гукавы́я (неадуш.)
во́бразна-гукавы́х (адуш.)
Т. во́бразна-гукавы́м во́бразна-гукаво́й
во́бразна-гукаво́ю		 во́бразна-гукавы́м во́бразна-гукавы́мі
М. во́бразна-гукавы́м во́бразна-гукаво́й во́бразна-гукавы́м во́бразна-гукавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)