гукавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гукавы́ гукава́я гукаво́е гукавы́я
Р. гукаво́га гукаво́й
гукаво́е		 гукаво́га гукавы́х
Д. гукаво́му гукаво́й гукаво́му гукавы́м
В. гукавы́ (неадуш.)
гукаво́га (адуш.)		 гукаву́ю гукаво́е гукавы́я (неадуш.)
гукавы́х (адуш.)
Т. гукавы́м гукаво́й
гукаво́ю		 гукавы́м гукавы́мі
М. гукавы́м гукаво́й гукавы́м гукавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)