гры́нвіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гры́нвіцкі гры́нвіцкая гры́нвіцкае гры́нвіцкія
Р. гры́нвіцкага гры́нвіцкай
гры́нвіцкае
гры́нвіцкага гры́нвіцкіх
Д. гры́нвіцкаму гры́нвіцкай гры́нвіцкаму гры́нвіцкім
В. гры́нвіцкі (неадуш.) гры́нвіцкую гры́нвіцкае гры́нвіцкія (неадуш.)
Т. гры́нвіцкім гры́нвіцкай
гры́нвіцкаю
гры́нвіцкім гры́нвіцкімі
М. гры́нвіцкім гры́нвіцкай гры́нвіцкім гры́нвіцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гры́нвіцкі гри́нвичский;

г. мерыдыя́н — гри́нвичский меридиа́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гри́нвичский гры́нвіцкі;

гри́нвичский меридиа́н гры́нвіцкі мерыдыя́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мерыдыя́н м. меридиа́н;

гры́нвіцкі м. — гри́нвичский меридиа́н;

магні́тны м. — магни́тный меридиа́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)